Conservación Preventiva
El Museo Etnográfico de Grandas de Salime “Pepe el Ferreiro” dispón d’úa das coleccióis máis significativas nel ámbito dos museos da súa mesma naturaleza. Á relevancia numérica dos fondos hai qu’amecerlle a gran variedá dos sous soportes materiales, con predominio da madera y el metal.
As dimensióis das instalacióis y a diversidá de situacióis espositivas constituyen un factor de peligro amecido pá conservación das pezas, que se ven sometidas a procesos d’alteración mui cambiantes dependendo de que teñan fóra ou en sala.
Previr é el mellor xeito de garantizar a preservación dos fondos. El área de conservación del Museo fai úa revisión periódica programada de todas as coleccióis que deixa anticiparse y aforrar procesos de deterioro nas pezas con accióis preventivas non intrusivas de mantención.
Aplicación de tratamento preventivo contra el caroncho.
Aplicación de capa protectora de cera natural.
Recuperación de pezas
El área de conservación del Museo ten entre os sous labores a recuperación pá súa esposición pública das pezas integrantes dos sous fondos. Estas intervencióis fainse con úa finalidá dobre:
- Restitución da fisonomía orixinal dos obxetos sempre que resulte necesario pá súa comprensión e/ou pa garantizar a súa estabilidá.
- Recuperación da funcionalidá das pezas. Entre as prioridades del Museo tuvo, dende a súa creación, a trasmisión da valía amecida qu’os obxetos tein en cuanto que documentos históricos e vehículos de trasmisión de técnicas e conocementos. Coa recuperación del sou uso, as pezas disfrutan d’úa vida útil nova e trasfórmanse en ferramentas didácticas de primeiro orde.
As intervencióis de recuperación siguen as pautas e criterios aceptaos comúnmente pa esta clas d’actuacióis, qu’incluyen el uso d’elementos que nun resulten agresivos e señan bos de diferenciar das partes orixinales das pezas.
Reproduccióis
Ás veces, el estao de conservación das pezas qu’entran na institución nun fai posible recuperalas ou desaconsella a súa esposición pública.
Nel taller de conservación fainse reproduccióis a escala real que deixan completar el discurso espositivo sin puer en peligro a integridá dos obxetos orixinales.
El recurso ás reproduccióis úsase tamén pa completar lagúas nas unidades espositivas del centro. Nestos casos, el área de conservación ocúpase da realización de réplicas d’aquelos elementos dos qu’el Museo nun dispón nos sous fondos, pero que resultan necesarios pa dotar de coherencia á unidá.
Réplica d’úa xarra de madera feita a partir d’un orixinal con deficiencias graves de conservación.
