El cortín é úa construcción característica del occidente asturiano que se documenta tamén nas áreas vecías de Galicia e Lión. Consiste nun zarramento de pedra rematao por úa veira de louxas. Describe úa pranta circular ou ovalada e pode chegar a os tres metros d’altura. A súa función é defender os colmiales nel monte del lume, el roubo y el ataque del oso. Os cortíos constrúyense en costa, de xeito qu’el desnivel aprovétase dentro p’amañar úas repisas seguidas y escalonadas sobre as que se poin os trobos, facilitando d’este xeito a entrada e salida das abellas. Ben veces nun tein porta, pasando dentro por un pasadoiro ou úa escaleira de mao. Polo regular, un cortín podía guardar entre trinta e corenta trobos.
A situación dos cortíos escollíase con muito procuro. As ladeiras tían que tar orientadas a mediodía e guardadas dos ventos nordés e galego. El monte tía que ser rico en flora melífera, especialmente uces, e dispuer d’un curso d’auga achegao. Pa rematar, había que comprobar que nun houbera nos alredores, a úa cota máis baxa, outro cortín.
Namáis as familias máis acomodadas podían dispuer de varios cortíos. Os máis dos labradores tían ún y os menos podentes compartían a propiedá, que podía chegar a ser de cuatro personas.
